In deze destijds met veel ophef omringde ideeënroman vormt de overgang van de christelijke en vervolgens materialistisch-libertaire mens naar een zichzelf klonend menstype dat de voorgaande beperkingen heeft overstegen, de kapstok waaraan de hier ontvouwde visie op de tweede helft van de twintigste eeuw wordt opgehangen. De zedenschets wordt rijkelijk geïllustreerd aan de hand van de levensgeschiedenis van de halfbroers, de eerste (letterlijk en figuurlijk) een droogkloterige moleculair bioloog, de ander een getraumatiseerd erotomaan: vergeestelijking en verloedering. Nogal extreem als constructie, maar aanvaardbaar vanuit hun achtergronden en bepalend voor de ultieme consequenties van het voortschrijdend individualiseringsproces en de zich verfijnende genetische inzichten. De beschrijvingen van onterende kostschoolervaringen, van het najagen van libidineuze genoegens, van onmacht in relaties, van leugens en agressie leveren een cultuurpessimistisch tableau op dat slechts hier en daar wordt verlicht door een karikatuur van New Age-adepten of een verwarmend portret van een grootmoeder. Inderdaad tijd voor een nieuwe mensheid. Maar die heilsbelofte zal volgens de epiloog pas in de eenentwintigste eeuw ingelost worden. Een indrukwekkende roman. Normale druk; krappe marges.